U Banja Luci je, 26. novembra, ove godine u organizaciji SNP – Izbor je naš i Istočnoevropske organizacije za zaštitu Pravoslavlja iz Ukrajine, održan međunarodni simpozijum na temu velikih, aktuelnih izazova, koji iskušavaju čitav pravoslavni svijet i sve pomjesne Crkve.
Pod naslovom „Pravoslavlje – srpski identitet“.
Na skupu su govorili istaknuti stručnjaci i analitičari, predstavljajući razne dimenzije međuodnosa vere, Crkve i politike.
[adsenseyu1]
Svoj prilog ovoj temi dali su: Oleg Denisov (Predsjednik Istočnoevropske organizacije za zaštitu pravoslavlja), Dane Čanković (predsjednik SNP – Izbor je naš), Željko Budimir (profesor Fakulteta političkih nauka), Oleg Soldat (Filozofski fakultet BL), Dragoslav Bokan („Institut za nacionalnu strategiju“ iz Novog Sada), Vladan Glišić (Narodna Mreža, Srbija), profesor Milorad Stamenović (Srbija) jerej Miladin Mitrović (rukovodilac Imperatorskog Palestinskog Pravoslavnog društva u R. Srpskoj), advokat Nebojša Pantić (Imperatorsko Palestinsko Pravoslavno društvo u R. Srpskoj) i Iguman Rafailo (Boljević).
Čini se da je ovaj i ovakav simpozijum, održan u prostorijama Akademije Nauka i Umjetnosti Republike Srpske, u mnogo čemu pojasnio dešavanja u onom dijelu svijeta u kome žive pravoslavni vjernici, a posebno u vezi nekanonskih postupaka Carigradskog patrijarha Vartolomeja u slučaju Ukrajinske pravoslavne crkve i njenog odnosa sa Moskovskom Patrijaršijom. U rasponu od pravnog i istorijskog prilaza kobnom raskolu između Carigradske i svih ostalih pravoslavnih Patrijaršija, pa do promišljanja „odnosa vjere i nacionalnog identiteta“, dat je nov doprinos stručnom i objektivnom tumačenju aktuelnog stanja u pravoslavnom svijetu.
Ne bježeći od težine ovakvog zadatka, mi smo uspjeli da na jednom mjestu, u srcu Republike Srpske okupimo misleće ljude i značajne intelektualce iz raznih naučnih i strateških institucija i organizacija, i pokažemo da istina o Pravoslavlju danas i jedinstvo među pomjesnim pravoslavnim Crkvama pobjeđuju sva iskušenja i veoma opasne pokušaje političke zloupotrebe Carigradske Patrijaršije, koja je prva među jednakima.
Ukratko ćemo iznijeti stavove, mišljenja i analize koje su dale pečat međunarodnoj konferenciji.
U Sjedinjenim Američkim Državama smatraju da je potrebno uložiti maksimalne napore da se obezbijedi široko međunarodno priznanje odluka koje je donio Sinod Konstantinopoljke Crkve u mjesecu oktobru, a koje se odnose na pitanje Crkve u Ukrajini. Predstavnici Stejt Departmenta, koji se aktivno bave ovom temom, traže od državnih vlasti pravoslavnih zemalja koje se nalaze pod uticajem Vašingtona da izvrše pritisak na poglavare svojih Crkava, i da ih ubijede da u konfliktu između Konstantinopolja i Moskve, stanu na stranu Konstantinopolja.
Patrijarh Vartolomej nastupajući sa pozicije „Pravoslavnog Pape“, bavi se isključivo lobiranjem interesa Amerike, koja posredstvom ostvarenja svojih koristoljubivih interesa, aktivno utiče na procese koji se dešavaju unutar cijele Pravoslavne Crkve. Kao vidljiv znak takve uzajamno koristoljubive saradnje između Vaseljenskog Patrijarha i Vašingtona, svjedoči i postavljanje američkog državljanina Tomasa Iliopolisa za člana centralnog izvršnog komiteta Međunarodnog objedinjenja pravoslavnih skauta DEMOS, čovjeka koji po svojim kvalitetima i autoritetu, ne ispunjava osnovne normative koji su neophodni za stupanje na ovu dužnost.
Zato sa druge strane Tomas Iliopolis predstavlja izuzetno uticajne krugove u američkom rukovodstvu, koji pokazuju veliko interesovanje za saradnju sa DEMOS,-om, vidjeći na takav način mogućnost da kroz tu saradnju utiču na situaciju u Pravoslavnom svijetu.
Pravoslavni narodi danas više nego ikada osjećaju potrebu da zaštite svoje interese. Scenario između Konstantinopoljskog Patrijarha i ukrajinskih raskolnika, može biti poguban i za slabljenje kontrole nad sobstvenim kanonskim teritorijama drugih Pomjesnih Crkava.
Poglavari Pomjesnih Pravoslavnih Crkava treba da shvate koliko je važno da ubjede politička rukovodstva svojih država da se uzdrže od aktivne podrške crkvene autokefalije za Ukrajinu, ne obazirući se na pritiske koji dolaze iz Amerike i od strane kijevskoga režima.
Izuzetno pozitivna i ohrabrujuća je činjenica da se destruktivna aktivnost Patrijarha Vartolomeja u Ukrajini nema jednodušnu podršku kod Pomjesnih Pravoslavnih Crkava. Uporedo sa Patrijarhom Srpske Pravoslavne Crkve, poglavari Antiohijske, Aleksandrijske, a takođe i Bugarske, Rumunske i Gruzijske Pravoslavne Crkve pozvali su Konstantinopolj, da povuče svoje odluke, koju su pogubne za cijelu Pravoslavnu Crkvu. Ni u kom slučaju ne smije se propustiti prilika da se zaustavi ovaj nadolazeći raskolnički proces koji su zapustili Vašington i Kijev. Zbog svega toga, ova teška situacija može biti rješena samo na sveopštem Pravoslavnom Saboru. Priziv da se on sazove takođe je bio iniciran i od strane Srpske Pravoslavne Crkve na zasjedanju Arhijerejskoga Sabora os 6-7 novembra ove godine.
Rukovodstvo nekanonske Makedonske Crkve sa velikom nadom prihvata odluku Patrijarha Vartolomeja da daruje autokefaliju Ulrajinskoj Pravoslavnoj Crkvi i da skine anatemu sa ukrajinskih raskolnika Filareta i Makarija. U Skoplju smatraju da kao sledeći korak posle davanja autokefalije Kijevu, ide i proces davanja nezavisnosti Crkve u Makedoniji.
[adsenseyu1]
Rukovodstvo nekanonske Makedonske Crkve računa da će se pitanje autokefalije početi rješavati odmah poslije rješenja državnog spora između Grčke i Makedonije o nazivu poslednje. Na takav bi način Makedonci dobili priznanje od strane Konstantinopolja pod nazivom «Ohridska Arhiepiskopija». Raskolnicima je već obećana široka podrška od strane Vašingtona, koji na takav način želi destabilizaciju u SPC i na Balkanu.
Čanković: Pravoslavnima su potrebni jedinstvo i savez pravoslavnih država
Predsjednik Pokreta „Izbor je naš“, Dane Čanković, istakao je da postoji protivreligiozni i protivpravoslavni svjetski centar moći koji u značajnoj mjeri upravlja SAD-om, Engleskom, NATO-om, pa čak i dijelom Vatikana. Taj centar svjetske moći pokušava da uništi pravoslavne narode, prije svega srpski i ruski, ne zato što su oni najveći na Balkanu, odnosno ruski među najvećim na svijetu, već zato što se njihov sistem vrijednosti i identitet zasnivaju na Pravoslavlju u kojem se čuva Istina Hristova. Ukoliko bi bio suštinski promijenjen identitet i ta dva naroda se odrekla Pravoslavlja, odmah bi i splasnuo udar na njih, ali bi tada i izgubili najsvetiju i najznačajniju istorijsku ulogu koju imaju u ljudskoj istoriji.
Čanković je dodao da se kroz vremena vode dva procesa. Jedan u kojem Pravoslavlje daje svoj pečat nacionalnim identitetima i stvara od čovjeka ličnost koja spoznaje Istinu i najdublji smisao. Čovjeka koji je slobodan i ima hrabrosti i motiv da slobodu odbrani. Drugi proces je razbijanje Pravoslavlja kako bi se došlo do čovjeka bez ličnosti, anestezirane duše, koji se lako pokorava i prihvata lažni sistem vrijednosti. Takav, njihov čovjek, devijantne ličnosti, lako se opljačka, otimaju mu se prirodna bogatstva koja mu pripadaju i kao pojedincu i kao kolektivitetu.
Ta dva pravca nose u sebi dva suštinska stava koja se suočavaju, duša je besmrtna i ona to nije. Stav o besmrtnosti duše daje čovjeku vječnu nadu i najdublji smisao koji ga navodi na dobro delanje. A ako duša nije besmrtna onda je sve besmisleno pa i sam život i u takvom besmislenom životu čovjek se navodi na nakaradnost, izopačenost, na svako zlo. U takvom besmislu lako se gubi Istina i sloboda, jer čovjek nema žive energije, nade i Božije blagodati da se odupre zlu.
Pravoslavlje, kao hristocentrični doživljaj svijeta, u srpskom narodu se pokušava, i preko medija, potisnuti suptilnim nametanjem srpske mitologije i potenciranjem važnosti srpske istorije prije Hrista, a sve u cilju Njegovog nespominjanja. Pri tome se ne smatra da se ne treba poznavati i takva istorija, ali u onoj mjeri koja po važnosti zaslužuje. Odgovor na sve pokušaje razbijanja Pravoslavlja jeste u učvršćivanju jedinstva u Pravoslavlju i stvaranju saveza pravoslavnih država.
Denisov: Rješenje da ponudi Kanonski sud ili sinodi pomjesnih crkava
Predsjednik Istočnoevropske organizacije za zaštitu pravoslavlja, Oleg Denisov je predložio da treba formirati organizacije koje bi se na pravnim načelima bavile zaštitom pravoslavnih hrišćana. Često organizovati skupove na kojima bi prihvatali određene zaključke i rezolucije i takve zaključke i rezolucije slati pomjesnim pravoslavnim crkvama, da bi one na osnovu naših nekih inicijativa možda već prihvatale neke odluke i rješenja:
– Mi smo spremni da sve ono što se danas ovdje dogovorimo i prihvatimo bilo kakve odluke rezolucije uključimo naš blok rada prema Vaseljenskom pratrijarhu Vartolomeju i rešenju pitanja. Mi bismo htjeli da pokažemo pomjesnim pravoslavnim crkvama da je sud sa Vaseljenskim patrijarhom Vartolomejom izvan okvira kanonskoga prava potpuno besmislen. Ne želimo da se jedni pravoslavni hrićšani sude sa drugim pravoslavnim hrišćanima.
– Mi vidimo rješenje ove situacije da ovaj sukob koji se dešava kod nas bude riješen kroz prizmu kanonskoga suda koji bi bio sazvan iz svih pomjesnih pravoslavnih crkava i ako taj sud ne možemo da stvorimo u krajnjem slučaju bi bilo dovoljno kad bi sve pomjesne pravoslavne crkve zvanično opredijelile svoj odnos prema ovom problemu makar na nivou odluke sveštenog sinoda svoje crkve.“, istakao je gospodin Denisov.
Glišić: Svako ugrožavanje pravoslavlja udar je i na srpski identitet
Adv. Vladan Glišić (u ime „Narodne mreže“ iz Srbije) naglasio je da je svetosavljeosnovni stub srpskog nacionalnog identiteta i svetosavlje kao takvo nije nikakva ideologija ili etnofiletizam već srpskim duhom izrečeno pravoslavlje, pravoslavlje kao jedino istinsko hrišćanstvo.
Polazeći od toga, jasno je da je svako ugrožavanje pravoslavlja udar i na srpski identitet. To je slučaj i sa dešavanjima povodom nekanonskog ponašanja carigradskog patrijarha Vartolomeja u pogledu Crkve u Ukrajini. Međutim, najbolji način suprotstavljanja takvom ponašanju, iza koga stoji politika SAD (kao predstavnika hiperkapitalističke civilizacije koja je ovladala svetom i vodi ga u potpunu propast) jeste objavljivanje borbe za uspostavljanje pravoslavne civilizacije u svetu, civilizacije koju će voditi Rusija i koja će doneti oslobođenje celom čovečanstvu.
(Fakti)
