Posledice kontradiktornih izbora Sjedinjenih Država u Siriji počinju da postaju očigledne. Opsesini napori da se geopolitički ciljevi unaprede ratom, haosom, izdajom i nespretnim savezima su doveli do nedavnih događaja u severnoj Siriji na granici sa Turskom u kurdskoj enklavi Afrin.
Celokupna slika saveza i sporazuma, naročito u severnoj Siriji, nije najjednostavnija i potrebna je detaljna razrada. Kurdi (PKK/YPG) u Siriji su u suštini saveznici Sjedinjenih Država, koriste teritoriju koja je pod njihovom kontrolom da obuče dodatne džihadiste da šire haos u zemlji. Konkretno, u Siriji ima više od deset američkih vojnih baza, što krši sve vrste međunarodnih normi. Prema medijima, Kurdi su odlični borci zbog njihove sposobnosti da se bore protiv „Daeša“.
Ali, gledajući iskrenije na situaciju, dosluh sa „Daešom“ od strane SAD-a i savezničkih država u regionu je očigledan, naročito umešanost Izraela, Saudijske Arabije i UAE. Obezbeđivanje zdravstvene zaštite, oružja, logistike, obavešajne, finansijske i diplomatske podrške „Daešu“ nikada nije nedostajalo tokom ovih godina.
Čini se očiglednim da su Kurdi (pod imenom SDF) često nalazili lak smeštaj sa teroristima „Daeša“, omogućavajući dobrovoljcima da prođu borce u oblastima pored Sirijske arapske vojske (SAA). Američki i izraelski političari i generali su otvoreno izjavili da nije zgodno boriti se protiv „Daeša“ ako se ovo završi u korist Asada.
Kurdska oblast u Siriji je podeljen između oblasti istočno i zapadno od Eufrata. Kanton Afrin je po ruskom zaštitom, kako na terenu (ruska vojna policija je bila prisutna u Afrinu do pre nekoliko dana), tako i u vazduhu. Kurdska oblast istočno od Eufrata, koja je povezana sa Irakom, otvoreno traži nezavisnot, nalazi se pod američkom kontrolom, i očigledno ugrožava teritorijalni integritet Sirije.
Ovo je rezultat američkog strateškog Plana B, koji je 2009. godine napravio Brookings, koji nastavlja da daje nadu neokonzervativcima u Vašingtonu. Ali, kao što ćemo videti, to je izgubljena nada.
Kurdski entitet koji se nalazi u enklavi Afrin se borio sa Sirijskom aprapskom vojskom (SAA) u Alepu u oslobađanju grada. Takođe su se oduprli napadu turske i slobodne sirijske vojske (FSA) na Siriju, kada je Erdogan odlučio da napravi bafer zonu između kantona Afrin i Kurda istočno od Eufrata.
Posle oslobađanja Alepa, odnosi između Damaska i Kurda u Afrinu su imali inicijalni napredak, zahvaljujući ruskoj diplomatiji. Privremeni kompromis između Damaska i Kurda je doveo do toga da Moskva rasporedi simbolični broj ruske vojne policije u Afrinu, sa mnogo važnijom vazdušnom odbranom koju su garantovali ruski sistemi vazdušne odbrane S-400 koji su raspoređeni u Siriji.
U međuvremenu, napredak diplomatskog i pregovaračkog sporazuma između Ankare, Moskve i Teherana je plodonosan, umanjuje značaj ženevskih mirovnih pregovora o Siriji, kao i područja pod kontrolom Amerikanaca, Evropljana, Saudijaca i Katara.
Događaji u poslednjih nekoliko dana su kombinovani rezultati opakih akcija Sjedinjenih Država, nesposobnosti Kurda, i vrhunskih diplomatskih i strateških akcija Damaska i Moskve.
Polazna tačka za Iran, Rusiju, Siriju i Tursku se odnosi na teritorijalno jedinstvo Sirije. Zemlje koje se tome protive su očigledno Sjedinjene Države, Izrael i Saudijska Arabija. Kurdi Zapadnog Kurdistana traže svoju nezavisnost, i stoga se lako mogu videti ko saveznici Sjedinjenih Država, što otvoreno podržava Izrael (u slučaju referenduma o nezavisnosti), pa čak i Sudijci. Kurdi iz Afrina su u drugačijem položaju, zbog čega se Moskva našla pred savršenom situacijom, što je rezutat višemesečnog diplomatskog rada.
Cilj Damaska, Moskve i Teherana je da uklone Sjedinjene Države iz Sirije. Erdoganova vojna akcija u regionu Afrin stavlja interese Vašingtona i Ankare u direktnu suprotnost. Erdogan je svestan onoga šta Putin radi, ali ga više zanima šta Tramp radi sa Kurdima duž njegove granice, nego teritorijalno jedinstvo Sirije i Iraka.
Vašington je primoran da brani kurdskog saveznika od ključnog člana NATO-a, u izgubljenoj nadi da zadrže određeni značaj u Siriji. Slabost američkog položaja će dovesti do toga da napuste svog kurdskog saveznika i njihovu sudbinu stave u ruke Moskve i Damaska, koji će imati svu neophodnu moć sa Kurdima, kako bi dobili ono što oni žele za dobrobit Sirije.
Već postoje glasine o tome da su snage sirijske vojske ušle u grad Afrin na poziv Kurda. Kurdi to negiraju, ali videćemo koliko dugo oni mogu da se odupiru Erdoganu, koji je našao put da primora Vašington da raskinu sa svojim kurdskim saveznikom ako se može izbeći rat među NATO saveznicima.
Webtribune.rs[adsenseyu5][adsenseyu5]
