Nakon što je papa Benedikt XVI abdicirao mediji su potpuno poludeli, ali Benedikt nije bio prvi papa koji je to uradio. 800 godina pre njega to je učinio papa Selestin V. No, na sve to se brzo zaboravilo nakon što je izabran papa Franja.
Kada je Selestin V abdicirao 1294. godine, nasledio ga je papa Bonifacije VIII, koji je kršio pravila katoličke crkve u želji da pridobije što veću moć.
Celestin je bio 85-godišnjak iz Napulja, koji je izabran zbog svoje izrazite skromnosti. Pre nego je izabran za papu živeo je kao siromah i pustinjak, a postao je papa na nagovor kardinala.
[adsenseyu1]
Kako je napisao Eamon Dafi, Selestin V je bio svetac, ali je trajao samo pet meseci. Mnogi su mislili kako će se izborom takvog pape crkva očistiti od korupcije, ali ne samo da se to nije dogodilo, već je Selestin bio prisiljen da odstupi.
Prvi potez Bonifacija kao pape bilo je da zatvori Selestina u tvrđavu Fumone gde je proveo deset meseci i tako je počela vladavina Bonifacija VIII, najmanje svetog pape u istoriji crkve.
Rođen je kao Benedeto Kaetani i od rane mladosti je pokazivao diktatorske sklonosti. Bio je relativno talentovan crkveni advokat pre nego je proglašen za kardinala.
Bonifacije je čvrsto verovao u papinsku superiornost nad ostalima. Usput se upleo u međudržavne afere i diplomatske svađe sa stranim kraljevima, poput one sa francuskim kraljem Filipom IV, nakon što je uveo porez francuskom kleru.
Bonifacije je izdao svoju vlastitu zloglasnu bulu (odredbu) “Unam Sanktam” po kojoj civilna i crkvena vlast pripada isključivo njemu.
No, nije mu samo ta neviđena i bezgranična bahatost donela imidž autokrate. Bonifacije se sukobljavao sa velikim brojem italijanskih uglednika, kao i tradicionalnim neprijateljima njegove porodice. To se posebno odnosilo na porodicu Kolona.
[adsenseyu4]
Iskoristio je papinsku vojsku kako bi osvojio nekoliko gradova koje je ta porodica držala. Među njima je bio i grad Palestrina, a Bonifacije je naredio pokolj sve do jednog stanovnika grada, kojih je bilo 7.000.
Ni u privatnom životu Bonifacije nije bio primer dobrote i čednosti. Bonifaciju nije bilo dovoljno da počini jedan smrtni greh, već tri odjednom. Često se upuštao u seks u troje sa udatom ženom i njenom ćerkom, pa je tako u istoj noći počinio tri greha – preljubu, incest i kršenje zaveta celibata.
Bonifacije je na kraju dobio šta je zaslužio. Preminuo je mesec dana nakon što su ga neprijatelji oteli i mučili. Postoje priče da je umro potpuno lud, kao i to da je sam izgrizao svoje ruke i do smrti lupao glavom o zid, no ta je priča mit.
Sasvim slučajna ekshumacija njegovog groba u 17. veku otkrila je da su mu obe ruke sačuvane. Tek nakon njegove smrti o njemu su počele da izranjaju najgore priče i tračevi.
Kralj Filip IV je čak tražio da se njegovo telo ekshumira i da se spali kao jeretik. Bonifacijev naslednik papa Klement V odbacio je tu ideju.
Svedok crkvenog sastanka na kojem je Klement odbacio kraljev predlog i koji se dogodio u Beču 1312. godine, tvrdio je kako Bonifacije nije bio samo nemoralan, već da je bio i nevernik.
Ispričao je kako je Bonifacije govorio da je Marija devica kao i njegova majka i da je preljuba jednako grešna kao i rukovanje.
Na kraju, njegova velika želja da ima apsolutnu moć donela mu je neodobravanje i katolika. Dante je Bonifacija smestio u osmi krug pakla, čak i pre nego je Bonifacije umro.
