Srpski autor Dušan Telesković objavio je knjigu “Dragoljub Draža Mihailović. Izdani saveznik: General u tajnom arhivu CIA” u kojoj iznosi podatke o susretima partizanskih i četničkih vođa za vreme Drugog svetskog rata.
Primer su neuspešni pregovori Draže Mihailovića i Josipa Broza Tita u Brajićima, 27. septembra 1941. na kojima je sklopljen sporazum o zajedničkoj borbi protiv okupatora.
[adsenseyu1]
Odlomak iz knjige:
“Partizansku su delegaciju činili: Josip Broz Tito, Mitar Bakić i Sreten Žujović, a četničku: Draža Mihailović, Dragiša Vasić, potpukovnik Dragoslav Pavlović i kapetan Milorad Mitić. Bio je to poslednji pokušaj da se organizuje zajedničko partizansko-četničko zapovedništvo. Ali, sklopljen je samo privremen sporazum.
Na sastanku je načelno garantovano održavanje status kvo u međusobnim odnosima, pa je predloženo izbegavanje sukoba.
Jedan detalj s tog sastanka i danas ima svoje repove u srpskoj javnosti, pre svega u tabloidnim tvrdnjama da je ‘CIA sumnjala da je Tito bio Rus’.
[adsenseyu4]
Mihailović je na tom sastanku izrazio sumnju da je Tito bio Zagorac, jer je navodno njegov ‘naglasak bio više ruski nego hrvatski’. Javno je izrazio sumnju u njegov pravi identitet, i to 5. novembra 1941. kada ga je nazvao ‘komunistički vođa u Srbiji, pod lažnim imenom Tito’.
Odatle potiče priča da je Tito zapravo savetnik ruskog veleposlanstva Vladimir Lebedev koji je zaista postojao, ali je tada već bio u Rusiji.
Operativci tadašnjeg OSS-a koji je, dakle, preteča današnje CIA-e izvestili su kasnijih godina o tom sastanku, između ostalog i o Mihailovićevoj sumnji, što je otvaranjem arhiva CIA-e dovelo do natpisa u štampi kako je, eto, i ‘CIA znala da Tito nije Tito’.”
(Alo.rs)
