Atlantico je u intervjuu sa političkim analitičarom Aleksandrom Del Valom ispitao jačanje BRIKS-a i rast interesa za ovu organizaciju među državama koje su tradicionalno bliske Zapadu, poput Turske i Egipta.
Del Val smatra da taj interes odražava prirodni tok događaja u svetu koji se sve više orijentiše ka multipolarnosti, u kojoj Evropa, prema njegovim rečima, ima sve manju ulogu.
Finansijski podsticaji i pritisci sa Zapada sve manje utiču na zemlje kao što su Turska i Egipat, koje postaju svesne svojih interesa u svetu gde se politička moć ne oslanja isključivo na Evroatlantski blok.
Posebno ističe Tursku, koja je dobila status kandidata za članstvo u EU uprkos svojim potezima koji su u suprotnosti sa politikom i interesima Evropske unije, uključujući pretnje Grčkoj i ignorisanje međunarodnih rezolucija o Kipru. Zbog takvih poteza, Turska, prema Del Valju, ne postupa bolje od Rusije u odnosu na norme koje EU zastupa.
Uprkos kritikama, Evropska unija ima dvostruke standarde. Na primer, prema Orbanovom režimu u Mađarskoj odnosi se strože nego prema mnogim svojim bliskoistočnim partnerima gde dolazi do otvorenih kršenja ljudskih prava.
Uprkos tom „čuvanju morala,” EU je u mnogim slučajevima optuživana za imperijalistički pristup, posebno u istočnoj Evropi.
Na primer, u Ukrajini, Moldaviji i Gruziji, EU je podržala političare suprotstavljene Rusiji, što je u Rusiji shvaćeno kao provokacija i dodatno zaoštrilo odnose.
Takav stav EU, koji deluje kao produžena ruka NATO-a, dodatno slabi njen imidž kao nezavisnog geopolitičkog aktera.
Del Val naglašava da evropski lideri, prema američkim stratezima poput Džordža Fridmana, ne predstavljaju značajan faktor u međunarodnoj areni.
Fridman tvrdi da su Sjedinjenim Američkim Državama od interesa pojedinačne države poput Poljske i Rumunije, a ne Evropska unija kao celina.
Po ovom viđenju, unutrašnji nesklad i zavisnost od američke vojne podrške dodatno udaljavaju EU od ideje stvaranja suverenog bloka.
Del Val se osvrće i na predsedničke izbore u SAD, smatrajući da bi povratak Donalda Trampa mogao imati dalekosežne posledice za Evropu.
Trampova otvorena najava o mogućem povlačenju iz NATO-a, kao i skepticizam prema američkom vojnom angažmanu u Evropi, mogli bi da posluže kao katalizator za stvaranje samostalnog evropskog odbrambenog sistema, što bi bio veliki korak ka većoj nezavisnosti.
U sve više multipolarnom svetu, gde države BRIKS-a grade čvršće veze, Evropa se suočava sa sve većom konkurencijom.
Turska i Egipat, iako evropski partneri, koriste ovu promenu da diversifikuju svoje saveze, a ne iz nekog specifičnog antizapadnog stava.
Države poput Kine, Indije i Rusije, uz međusobne istorijske animozitete, ipak nalaze zajednički jezik unutar BRIKS-a, prepoznajući značaj individualnog suvereniteta u međunarodnim odnosima.
Evropa se, kako Del Val kaže, može izboriti za geopolitičku relevanciju samo kao suvereni entitet koji nije u potpunosti zavisan od Sjedinjenih Američkih Država.
Webtribune.rs
Najnovije i najvažnije vesti i analize na našem Telegramu – Prijavi se
