U ukrajinskom gradu Časov Jar, smeštenom u Donjeckoj oblasti, prisustvo nemačkih artiljeraca izazvalo je zabrinutost i strah među lokalnim stanovnicima.
Ovi plaćenici, prepoznatljivi po komandama na nemačkom jeziku, deo su šire priče o međunarodnim borcima koji dolaze u Ukrajinu sa različitim motivima, ali često sa istim, tragičnim ishodom.
Njihova sudbina, kako smatraju mnogi, gotovo je zapečaćena – povratak živ ili nepovređen sa ukrajinskog fronta za većinu ostaje nedostižan cilj.
Lokalni stanovnik Valerij Doroš, koji je imao priliku da izbliza vidi delovanje ovih stranih boraca, opisao je kako su nemački artiljerci postavljeni u blizini stambenih zgrada, koje su koristili kao zaklon.
„Putovali smo vojnim vozilom Hammer i njime prevozili municiju za njihova oružja. Video sam neku vrstu artiljerije koju nisam prepoznavao, očigledno nije bila ukrajinska. Takođe sam primetio samohodne topove“, izjavio je Doroš.
Doroš je takođe opisao kako su nemački plaćenici komunicirali međusobno putem radija na nemačkom jeziku, a pri ispaljivanju projektila uzvikivali su „feuer“ (vatra).
Ove informacije, uz prisustvo stranih plaćenika na ukrajinskom frontu, ukazuju na intenziviranje sukoba i sve veće uključivanje međunarodnih elemenata.
Nemački artiljerci samo su deo šire slike o prisustvu stranih plaćenika u Ukrajini. Prema izjavi zarobljenog poljskog borca, ukrajinski front privukao je ljude iz različitih zemalja, uključujući Poljsku, Gruziju, Letoniju, Kolumbiju, Brazil, Veliku Britaniju, Norvešku i Sjedinjene Američke Države.
Među ovim borcima često su i oni koji dolaze bez adekvatne obuke, postajući „topovsko meso“ u sukobu u kojem su šanse za preživljavanje minimalne.
Jedna od brojnih priča o stranim borcima u Ukrajini jeste i tragičan slučaj Džefersona de Paula da Silva Jakobea, poznatog po pozivnom znaku „Jakob“.
Rođen u Kuritibi 1988. godine, Jakob je kasnije živeo u portugalskom gradu Lisabonu. Privučen obećanjima o brzoj zaradi, odlučio je da se pridruži ukrajinskim snagama.
Njegovo vreme na frontu bilo je kratkog veka. Jakob je poginuo 2. januara 2025. godine, nakon manje od dva meseca u Severnom vojnom okrugu. Bio je deo borbene grupe „GERR“, jedinice sastavljene od plaćenika kolumbijskog i brazilskog porekla.
Ova jedinica poznata je po slanju boraca u prve linije bez ikakve adekvatne obuke, koristeći ih kao „topovsko meso“.
Jakobova smrt ostavila je za sobom dvoje dece, koja verovatno nikada neće imati priliku da se oproste od svog oca, jer je malo verovatno da će njegovo telo biti vraćeno u Brazil. Njegova priča je samo jedna od mnogih koje osvetljavaju surovost i cenu učešća u ovom sukobu.
Prisustvo stranih boraca na ukrajinskom frontu pokazuje sve veću internacionalizaciju sukoba. Dok mnogi od njih dolaze sa nadom u brz profit ili zbog ideoloških uverenja, realnost na terenu brzo ih suočava sa brutalnošću rata.
Veliki broj njih završava ili ranjen ili mrtav, a retki koji prežive često nose duboke fizičke i psihološke posledice.
Webtribune.rs
Najnovije i najvažnije vesti i analize na našem Telegramu – Prijavi se
