Nakon dve godine od održavanja samita NATO pakta u Madridu, gde je doneta odluka o jačanju borbenih grupa na istoku Evrope nakon ruskog napada na Ukrajinu, Severnoatlantska alijansa je krenula u sprovođenje ovog plana.
Tokom cele 2024. godine, NATO će početi da povećava broj vojnika duž svog istočnog krila, od Baltičkih zemalja do granice između Rumunije i Ukrajine.
Trenutne borbeni grupe, koje se sastoje od bataljona i obuhvataju između 1.000 i 1.500 vojnika, biće transformisane u brigade sa jačinom od 3.000 do 4.000 vojnika.
Ukupno, NATO na prostoru istočne Evrope trenutno ima 8 borbenih grupa, a planira se da sve zajedno broje 30.000 vojnika. Svaka borben grupa će biti opremljena tenkovima, oklopnim vozilima, artiljerijom i drugom vojnom opremom neophodnom za kontinuiranu borbu do 7 dana, dok ne stignu dodatne vojne snage i podrška.
Finska će od sada brinuti o svojoj najdužoj granici sa Rusijom, koja se proteže u dužini od 1.340 kilometara. Ova granica će biti branjena od strane Finske armije, zajedno sa jedinicama iz Skandinavije i Sjedinjenih Američkih Država. To će biti jedina zona bez prisustva borbenih grupa, jer će se fokus cele finske vojske usmeriti na odbranu ovog dela granice.
[adsenseyu1]
U proteklim godinama, NATO je formirao multinacionalne borben grupe u nekoliko članica Saveza zbog jačanja tenzija sa Rusijom duž istočnih granica. Ove snage su raspoređene u Bugarskoj, Rumuniji, Mađarskoj, Slovačkoj, Poljskoj i baltičkim državama Litvaniji, Letoniji i Estoniji. Pored kopnenih snaga, ove snage uključuju i mornaričke i avijacijske jedinice, koje su prisutne od Baltičkog do Crnog mora. Kada je počeo rat u Ukrajini, NATO je aktivirao svoje odbrambene planove.
Snage za brzo reagovanje su povećane na 40.000 vojnika, podržane sa 140 ratnih brodova na površini i podvodnih, kao i sa 100.000 američkih vojnika.
Glavni deo ovih snaga trenutno je raspoređen u Poljskoj, Nemačkoj, Rumuniji, dok se na jugu, u Grčkoj, nalazi baza Aleksandropulis na Egejskom moru, koja je postala ključna za snabdevanje američkih baza u Rumuniji.
Tri godine nakon ruske aneksije Krima 2014. godine, NATO alijansa je formirala četiri multinacionalne borbenih grupe na Baltiku u Estoniji, Letoniji, Litvaniji i Poljskoj. Ove grupe su predvođene kontigentima iz Velike Britanije, Kanade, Nemačke i Sjedinjenih Država.
Cilj ovih grupa bio je manevrisanje i spremnost za odbranu, kao i potvrda transatlantske povezanosti i spremnosti da ruski napad na jednu članicu NATO-a zapravo predstavlja napad na ceo savez.
Uoči ruske invazije na Ukrajinu, ali i nakon nje, formirane su još četiri dodatne borbenih grupe u Bugarskoj, Rumuniji, Mađarskoj i Slovačkoj. Sa njima, ukupan broj multinacionalnih borbenih grupa porastao je na ukupno osam, koje se protežu duž istočnog krila NATO pakta od Baltika do Crnog mora duž granica članica NATO-a sa Ukrajinom.
Dodatni kontigenti borbenih tehnika, ratnih brodova, aviona, dronova, poslati su u cilju zaštite istočnog krila. Važno je napomenuti da postojeće borbenih grupe čine domaćini zemlje i pridruženi saveznici, na dobrovoljnoj i rotacionoj osnovi.
Borbene grupe sarađuju sa nacionalnim odbrambenim snagama domaćina, u kojima su prisutne i sprovode zajedničke vežbe. Takođe, sve osam borbenih grupa su različite po sastavu, prilagođene geografskim zahtevima i potrebama zemalja koje su domaćini. Ove zemlje određuju potreban broj vojnika, sastav tehnike i program obuke.
(Webtribune.rs)
Najnovije i najvažnije vesti i analize na našem Telegramu – Prijavi se
[adsenseyu4]