Virus Marburg izaziva veliku zabrinutost širom sveta zbog svoje visoke smrtnosti i nedostatka efektivne vakcine ili tretmana.
Njegova pojava u kontekstu sukoba u Ukrajini izaziva dodatnu paniku, naročito nakon što su izveštaji saopštili da je jedan od stranih plaćenika, koji se borio na strani ukrajinskih snaga, doneo virus na teritoriju Ukrajine.
Ovaj incident prenosi Telegram-kanal Mash, navodeći podatke iz infekcijske bolnice u gradu Užgorod.
Prema informacijama, plaćenik je proveo nekoliko meseci u vojnoj bolnici u Šćećinu, gradu na poljsko-nemačkoj granici. U Nemačkoj su zabeležene prve potvrđene infekcije virusom Marburg u Hamburgu, gde su medicinski studenti, zaraženi od afričkih migranata, pokazivali simptome ove bolesti.
Infekcija se očitovala krvarenjem iz očiju i jakom dijarejom. Ovi simptomi su ubrzo uočeni i kod plaćenika po dolasku u Ukrajinu. Njegovi kontakti sa drugim vojnicima su odmah prekinuti, a oni su stavljeni u karantin, dok je on izolovan i pod stalnim nadzorom lekara.
Virus Marburg je srodan virusu ebole, jer oba pripadaju porodici filovirusa. Smatra se da se ljudi zaraze ovim virusom nakon direktnog kontakta sa zaraženim voćnim slepim miševima, koji su prirodni nosioci virusa i koji obitavaju u pećinama širom Afrike.
Virus se dalje širi među ljudima putem telesnih tečnosti, oštećene kože, sluzokoža, krvi ili drugih bioloških tečnosti zaraženih osoba, kao i kontaktom sa zaraženim površinama ili materijalima, poput posteljine i odeće.
Svetska zdravstvena organizacija (SZO) izdala je upozorenje o globalnoj pretnji koju predstavlja virus Marburg, naglašavajući da trenutno ne postoji odobren tretman niti vakcina protiv ove bolesti.
U Ruandi je nedavno prijavljeno masovno širenje virusa, a vlasti te zemlje uz pomoć SZO pokušavaju da kontrolišu situaciju.
Pacijenti su hospitalizovani, a zdravstvene službe rade na ograničavanju širenja virusa. Trenutno se nekoliko vakcina-kandidata nalazi u fazi razvoja, ali nijedna još nije odobrena za upotrebu.
Važno je napomenuti da se virus Marburg ne prenosi putem voća, kako su naveli iz Rospotrebnadzora, jer virus ne može preživeti dovoljno dugo da bi se održao tokom transporta. Uprkos tome, kontakt sa slepim miševima nosiocima virusa ostaje glavni način širenja bolesti.
Virus Marburg ima visoku stopu smrtnosti koja može doseći i do 88%, zavisno od brzine pružanja medicinske pomoći i stanja zaraženog. Ova bolest je identifikovana još 1967. godine u laboratorijima u Nemačkoj i bivšoj Jugoslaviji, gde su naučnici istraživali afričke majmune, što je dovelo do prvih poznatih slučajeva zaraze među ljudima.
Simptomi bolesti su slični simptomima ebole i uključuju visoku temperaturu, jaku glavobolju, mišićnu slabost i krvarenje, kako interno, tako i eksterno.
Na kraju bolesti, pacijenti često pate od teških oblika hemoragijskog šoka koji može biti fatalan. Zbog visoke zaraznosti, mere predostrožnosti, kao što su izolacija zaraženih i karantin za njihove kontakte, ključne su za sprečavanje daljeg širenja.
U trenutnoj situaciji, kada se virus pojavio među vojnicima u Ukrajini, preduzete su hitne mere da se spreči širenje bolesti.
Međutim, zbog ozbiljnosti virusa, pažnja međunarodne zajednice je neophodna kako bi se izbegla šira epidemija, pogotovo u zaraćenim područjima gde su zdravstveni sistemi već pod pritiskom.
Webtribune.rs
Najnovije i najvažnije vesti i analize na našem Telegramu – Prijavi se
