Više od 120 srpskih univerzitetskih profesora, naučnika i književnika uputilo je pismo Švedskoj kraljevskoj akademiji i Nobelovom komitetu reagujući na napade na dobitnika Nobelove nagrade za književnost Petera Handkea, u kojima se ovaj austrijski pisac uvlači u priču o genocidu da bi se demonizovali Srbi.
Među potpisnicima pisma su Zoran Avramović, Slobodan Antonić, Matija Bećković, Slobodan Vladušić, Milovan Vitezović, Ljubodrag Dimić, Gojko Đogo, Emir Kusturica, Vladimir Kecmanović, Miloš Ković, Milo Lompar, Miodrag Maksimović, Želidrag Nikčević, Predrag Piper, Dragan Stanić, Đorđo Sladoje, Darko Tanasković, Milosav Tešić, Slavenko Terzić, Radomir Uljarević i Dragan Hamović.
Jedan od potpisnika, bivši ministar spoljnih poslova SR Jugoslavije Živadin Jovanović, rekao je „Srni“ da se u pismu navodi da je od trenutka kada je Nobelov komitet za književnost objavio odluku o dodeli nagrade za književnost Handkeu, u jednom delu regionalnih, zapadnih i domaćih medija, odnosno političke javnosti, pokrenuta politička kampanja protiv književne odluke, a posebno protiv neknjiževnih javnih stavova austrijskog pisca.
Potpisnici pisma ističu da takvi ostrašćeni glasovi negacije autorskog pogleda na društvo i politiku predstavljaju pretnju vrednosti slobodnog mišljenja.
[adsenseyu1]
Potpisnici ističu da najveći broj regionalnih i zapadnih kritičara Handkea ne referira na njegovo delo, već na njegove javne političke i nacionalne stavove o Srbima tokom razbijanja jugoslovenske države i o Slobodanu Miloševiću, a pritom koriste sredstva obračuna sa piscima iz totalitarnih vremena — diskvalifikacije stvaraoca zbog njegovih javnih stavova.
„Ono što je karakteristično u žestokim kritikama liberala i demokrata, svakako je njihovo preuzimanje totalitarnih sredstava u napadima na književnika Handkea. Pisci koji su se odvažili da slobodno pišu i misle u totalitarnim sistemima, bili su izloženi napadima svake vrste, a ponekad i osudama koje su ih koštale života“, navodi se u pismu.
Druga posledica ovih kritika, ukazuju potpisnici pisma, zapravo je najveća moguća optužba i Švedske akademije i Handkea, gde jedna grupacija kritičara tvrdi da je Handke opravdavao genocid, a da je Švedska akademija ušla u „genocidalni biznis“.
[adsenseyu4]
Potpisnici ističu da je svaka politička upotreba pojma genocida u Handkeovom slučaju uvreda za milione žrtava tokom proteklog veka u ovom delu sveta.
„Ako težimo istini o društvenoj stvarnosti, onda moramo da se oslonimo na naučnu, a ne političku, medijsku ili sudsku ocenu koja se utvrđuje preglasavanjem sudija u odlučivanju. Pojam genocida znači istrebljivanje svih kategorija stanovništva jedne nacije. U 20. veku genocidi su zabeleženi nad Jermenima, Jevrejima, Srbima. Drugo, na prostoru bivše Jugoslavije tokom ratnih zbivanja 1991-1995. (1999. godine) nije bilo genocidnih radnji“, navodi se u pismu.
U pismu se ističe da Handke nigde nije govorio o genocidu, a uvlači se u priču o genocidu da bi Srbi bili demonizovani, uprkos naučnim znanjima i činjenicama i istini o izuzetno kompleksnim događajima, kao što su ratni sukobi i razbijanje Jugoslavije.
„Mi, u ime slobode mišljenja, dižemo glas protiv harangi u delu zapadne javnosti protiv Handkea i ujedno se protivimo obnovi totalitarnih sredstava osporavanja prava savremenom čoveku da kaže šta misli, a da ne bude zbog toga razapinjan i da mu se pritom ugrožava nagrada za književno-umetničko delo“, navodi se u pismu.
[adsenseyu1]
