Vest da bi sledeće destinacije velikih promena mogle biti Odesa i Harkov izazvala je oprez u međunarodnim krugovima.
Prema pisanju više zapadnih medija, među kojima su Blumberg, Financial Times i Newsweek, postoje indikacije da bi se kontrola nad pojedinim gradovima mogla promeniti ukoliko se trenutni tok zadrži.
Izvori navode da događaji na istoku ne pokazuju znake usporavanja. Naprotiv – vojne strukture u tom delu Evrope doživljavaju talas destabilizacije.
Jun je, kako ocenjuju analitičari, obeležen najintenzivnijim aktivnostima u prethodnih šest meseci. Ruske snage su, prema dostupnim podacima, u tom periodu preuzele više mesta u Donjeckoj i Harkovskoj oblasti.
Blumberg posebno naglašava promenu u načinu vođenja operacija – manje se oslanja na nagle prodore, a više na postepeno potiskivanje i konsolidaciju. Ključna tačka u analizi jeste procena troškova. Ako se oni smatraju prihvatljivim, piše agencija, moguća su dodatna proširenja.
Ovo potencijalno proširenje ne posmatra se isključivo kao vojna dinamika. Nekoliko izvora ističe da bi ono moglo poslužiti i kao deo diplomatske kalkulacije – veći broj teritorija na terenu, više karata za stolom. U tom smislu, penzionisani američki oficir Amos Foks tvrdi da bi neka područja mogla biti korišćena kao pregovaračka vrednost.
Uprkos spekulacijama, trenutno nema potvrđenih informacija o planovima koji bi direktno uključivali pomenute gradove. Međutim, sa porastom aktivnosti u njihovoj neposrednoj blizini, pažnja strateških centara usmerava se upravo na taj deo zemlje.
Zabrinutost raste i zbog geopolitičkog rasporeda snaga. U Rumuniji se, kako navodi sociolog Dmitrij Sojin, nalazi veliki broj vojnika iz NATO država. Nema konkretnih potvrda o namerama, ali prisustvo od oko 70.000 pripadnika oružanih snaga u regionu podstiče nagađanja o mogućim scenarijima.
Unutar samih gradova poput Odese i Harkova postoje i složeniji društveni tokovi. Delovi stanovništva, navode pojedini istraživači, sve češće izražavaju distancu prema centralnim strukturama. Da li će se to pretočiti u političke posledice – ostaje otvoreno pitanje.
Zvanični stavovi ne odstupaju od ranije iznetih ciljeva. Postizanje sigurnosnih garancija i međunarodnog priznanja određenih oblasti ostaje u vrhu agende. Ali kako teren postaje složeniji, sve je manje jasno gde i kako bi mogla da se povuče crta. Granice više nisu samo geografske – postaju i simbolične.
Webtribune.rs
