Sva muka kroz koju je prošao srpski narod u Drugom svetskom ratu, bežeći od ustaškog noža Pavelićevih bojnika, sadržana je u jednoj slici. Slika se simbolično zove: „Srpska majka“, a uslikao je ratni reporter Žorž Skrigin.
Sigurno ste videli ovu fotografiju negde već, nema šasne da niste, ali niste znali koju bol ona nosi. Ovo je ta priča…
Nastala je sada već daleke 1944. godine na tadašnjoj teritoriji Pavelićeve NDH, nedaleko od zloglasnog Jasenovca gde je ubijeno više od 700.000 ljudi, mahom Srba, Jevreja i Roma.
Čuveni ratni reporter Žorž Skiring na jednom polju u Knežici kod Kozarske Dubice a podno Kozare uslikao je ženu heroja – majku Milicu Tepić koja svoju nejač, Dragicu i Branka spasava od fašističkog terora i zločina skrivajući se na Kozari, koja je tih godina spasila mnoge ljudske glave od ustaškog pira.
CRNOGORSKI JANIČAR: Propast hrvatske strategije ovladavanja Crnom Gorom menja geostrateški položaj Srbijehttps://t.co/INKmJqFQ40
— Webtribune.rs (@WebtribuneRs) September 21, 2020
Srpska majka, Milica Tepić koja je prikazana na ratnoj fotografiji najveći je simbol stradanja i istorije našega naroda.
Njen muž Branko je ubijen. Kuća i imanje spaljeni. Ostala je samo ona i dvoje nejake dece. Tri godine posle rata umrla je od tuge.
Ta priča o srpskoj majci ponovljena je još stotinu i stotinu puta. Nije bilo tog rata u kojem srpska majka najveći simbol čistote, požrtvovanja i ljubavi nije stradala. Smerna, ljubazna i nikada osvetoljubiva ona je obasjavala svetlo novoga puta i bolje budućnosti.
Izuzev najveće ljubavi svoje dece ona nikada nije bila pohvaljena, nagrađena, stavljena na pijedestal slave. To su bili neki drugi. Ne bi ona to ni htela…
Pre četiri godine RTRS objavio je priču sa Brankom tepićem, malim herojem sa slike, on kaže da su „samim čudom ostali živi jer teško je i zamisliti da neko može i zimi i leti i danju i noću biti na Kozari, pod bukvom i da preživi“. Njegova majka je, kaže, „imala još veći problem jer je sa sobom imala decu.“
„Spavali smo u šumi, ona je verovatno napravila neku zaštitu od granja da tu spavamo“, kaže Branko.
[adsenseyu1]
Fotografija Žorža Skrigina obišla je svet i postala simbol antifašističke borbe napaćenog naroda Kozare. Odredila je kasniju Brankovu sudbinu „večitog izbeglice“. Nakon „Oluje“ morao je da iseli iz Hrvatske, u kojoj je živeo i radio.
Nakon što je njegova porodica u Sisku ostala bez trosobnog stana, otišla je na Baniju gde je imala vikendicu. Tamo su bili do 1995. godine, odnosno do „Oluje“, a onda su otišli u Gradišku.
Brankov otac na početku Drugog svjetskog rata obešen je među petnaestak partizana u centru Kozarske Dubice, a majka Milica umrla je 1949. godine. Njega i sestru Dragicu, koje je takođe umrla, othranio je ujak.
VIDEO:
Darko Zlojutro (Espreso.rs)
[adsenseyu4]
