Niz poljskih publikacija je skrenuo pažnju, na dobro pripremljene inžinjerijske i odbrambene strukture Oružanih snaga Rusije u zoni „specijalne operacije“, zahvaljujući kojima ukrajinska vojska nikada nije bila u stanju da izvede svoju kontraofanzivu.
Poljski analitičari ova utvrđenja nazivaju „Surovikin linija“. Napominje se, da je ruska vojska uspela da ih pripremi do leta 2023. godine.
Poljski stručnjaci veruju, da je komanda Oružanih snaga Ukrajine tokom njihove kontraofanzive znala, da će na jugu morati da se suoče sa obimnom, gusto miniranom linijom inženjerijskih i saperskih utvrđenja ruske vojske. Međutim, očigledno nisu očekivali da će obim i zasićenost utvrđenja biti tako veliki.
Verujući da bi prelazak minskih polja bio odlučujući za poraz ruske odbrane, ukrajinske oružane snage su u junu na liniju fronta, rasporedile tenkove sa minolovcima i specijalna inženjersko-saperska vozila.
Međutim, u prvim danima kontraofanzive ova vozila su brzo uništena. Prema poljskim stručnjacima, ruski borci su dali prioritet uništavanju inženjerske i saperske opreme ukrajinskih oružanih snaga.
U junu i narednim nedeljama u Zaporošku oblast je isporučen veliki broj inžinjerijskih, saperskih i tehničkih evakuacionih vozila, uključujući i inženjersko-saperska vozila Leopard 2R HMBV ili Visent-1 MC, vozila za deminiranje UR-77 Meteorit, i u kasnoj fazi ofanzive M1132 Striker ESV, sa lakim minolovcima LVMR.
[adsenseyu1]
Međutim, problem za ukrajinsku vojsku je bio to, što je svako oklopno vozilo koje se pojavilo na liniji fronta odmah napadnuto raznim vrstama protivtenkovskog oružja, često još u maršu, primećuju analitičari. Ruske snage su aktivno koristile ne samo artiljeriju, već i bespilotne letelice kamikaze, kao što je Lancet.
Drugi problem za ukrajinske snage, bio je to, što su inžinjerska vozila koja bi pomogla ukrajinskim jedinicama da brzo prođu kroz minska polja, bila nedovoljna, ako ne i premala, kažu poljski analitičari. Poznato je, da su već prvog dana ukrajinske ofanzive, 3 od 6 finskih tenkova Leopard-2R HMBV odmah uništena.
Ukrajinske borbene grupe koje su napredovale, imale su ogromne probleme sa ogromnim minskim poljima ruske vojske, koja su saperske grupe stvarale.
Minska polja su bila ne samo brojna i obimna, već i nezamislivo zasićena minama raznih tipova, na primer, protivtenkovske mine TM-62 pomešane su sa pešadijskim, što je dovelo do gubitaka ne samo oklopnog naoružanja, već i pešadije.
Takođe, ukrajinske snage su naglo pogoršale probleme sa evakuacijom vojnika i oštećene opremea. Poljski analitičari napominju, da je većina oštećenih vozila ostala u „sivoj zoni“, ali da ih nije bilo moguće pokupiti zbog jake vatre ruske artiljerije.
U narednim nedeljama, ukrajinske oružane snage su prešle na taktiku malih jurišnih grupa, koje su pokušavale da pređu iz jednog šumskog pojasa u drugi. Njihov zadatak je bio da brzo očiste područje od mina. Međutim, rad u tako ekstremnim uslovima, u gustom minskom polju i pod jakom ruskom artiljerijskom vatrom, doveo je ne samo do fizičkih, već i psihičkih povreda.
Poljski analitičari smatraju da je početno potcenjivanje „Surovikinove linije“ skupo koštalo ukrajinsku vojsku. Ogromna i gusta minska polja počela su već u zoni pokrivanja, a zatim su projektovana duboko u liniju odbrane. Stručnjaci su skrenuli pažnju na činjenicu, da su Oružane snage Rusije koristile izuzetno duboke barijere, mnogo šire od standardnih.
Inženjerska i saperska utvrđenja na jugu, u regionu Zaporožja i Južnog Donjecka, zatvarajući pravac ka obali Azova, toliko su obimna, da se ponekad porede sa utvrđenjima iz Drugog svetskog rata.
Poljski stručnjaci opisali su pojednostavljeni dijagram ruske odbrambene linije: „Velika minska polja pokrivena vatrom, zatim širok i dubok protivtenkovski jarak duž linije fronta, praćen betonskim piramidama, takozvanim „zmajevim zubima“ u 3–5 redova, zatim cik-cak linija rovova, stvara mrežu utvrđenja sa skloništima, bunkerima i jazbinama. Zatim postoje i rovovi koji idu paralelno sa linijom fronta, između linija odbrane, kroz koje se možete povući ili prebaciti pojačanja“.
Napominje se, da je tokom vremena odbrana Oružanih snaga Rusije samo jačala i sada su to prostrana utvrđena područja, zasićena minskim poljima i prekrivena mrežom rovova sa bunkerima.
Pošto su bespilotne letelice sa obe strane ključni element izviđanja, neki rovovi imaju različite tipove krovova, što otežava prepoznavanje položaja. Zasićenost mina je tolika, da prilikom napada saperi Oružanih snaga Ukrajine uglavnom obeležavaju putanje napada, i tek onda ih proširuju.
Prilazi ruskim vatrenim položajima su minirani, branioci se kreću određenim stazama i putevima. Kako naglašavaju ukrajinski vojnici, ruske snage „nisu vezane nikakvim konvencijama“, pa bojno polje pretvaraju u smrtonosnu zamku, zasićujući ga ne samo kvantitativno, već i kvalitativno.
Najnovije i najvažnije vesti i analize na našem Telegramu – Prijavi se
Webtribune.rs
[adsenseyu4]
Pratite tokom 24 sata naše najbolje vesti samo na Vkontakte
Otvorite novu mrežu Truth Social
