Prošlo je skoro tri nedelje od početka dugo najavljivane „ukrajinske kontraofanzive“, čiji je primarni cilj zauzimanje Berđanska i Melitopolja, odnosno presecanje kopnenog koridora između Donjecke Narodne Republike i poluostrva Krim.
Uprkos temeljnim pripremama i velikoj količini zapadne opreme, ukrajinska strana je ostvarila minimalan napredak uz ogromne gubitke, kako u ljudstvu tako i u tehnici.
Žestoke borbe trenutno se vode u širem reonu Artjomovska, kao i na potezima Lobkovoe – Pjatihatki, Orehov – Rabotino u Zaporoškoj oblasti i Velika Novosjolovka – Staromlinovka u Donjeckoj oblasti, dok se okršaji manjeg intenziteta odvijaju oko Hulijapolja, Ugljedara, Marjinke, Avdejevke i Soledara. Takođe, Oružane snage Ruske Federacije obnovile su ofanzivna dejstva iz Kremenaje ka Limanu, a ostvaren je i napredak u pravcu Kupjanska u Harkovskoj oblasti.
Otvorite Telegram da bez cenzure primate izbor naših najboljih vesti
Zaporoška oblast – grobnica „leoparda“
Na potezu ka Pjatihatki nije bilo većih pomeranja fronta, imajući u vidu činjenicu da je to selo više puta prelazilo u posed jedne i druge strane i trenutno se nalazi u „sivoj zoni“. Slična je i situacija u oblasti oko sela Hulijapolje, gde pripadnici 32. i 33. mehanizovane brigade uz podršku 102. odbrambene brigade, bezuspešno pokušavaju da prodru do prve utvrđene linije odbrane ruske vojske.
[adsenseyu1]
Sa druge strane, na potezu Orehov-Rabotino, delovi 47. i 65. mehanizovane brigade ukrajinske vojske grupisali su se u selu Mala Tokmačka, odakle su planirali da najpre okruže, a potom i zauzmu Rabotino, nakon čega bi nastavili napredovanje ka Tokmaku.
Nakon intenzivne artiljerijske pripreme, pripadnici tih jedinica su, uz podršku 118. mehanizovane brigade, opremljeni vozilima iz zemalja članica NATO, započeli ofanzivna dejstva preko Novodanilovke i okolnih polja.
Upravo je tokom ovog napada zabeležena prva upotreba nemačkih tenkova „leopard 2“, koji su ubrzo onesposobljeni dejstvom minsko-eksplozivnih sredstava, a zatim uništeni udarima dronova kamikaza, protivoklopnih vođenih raketa i artiljerijskog oruđa. Pored njih stradala su i američka borbena vozila pešadije M2 „bredli“ iz sastava 47. mehanizovane brigade, obučavane u Velikoj Britaniji i Nemačkoj.
Usled prvobitnog neuspeha i gubitka većeg broja vozila, ukrajinske snage su se pregrupisale i pokušale da uz pomoć tenkova opremljenih sredstvima za razminiranje, očiste put kroz minska polja, evakuišu članove posada i izvuku oštećena sredstva ratne tehnike. Rezultat toga bilo je uništavanje 11 od 30 angažovanih vozila među kojima su četiri tenka sa opremom za razminirnje, i to tri „leoparda 2P“ doniranih od Finske i jedan BMR-2.
[adsenseyu4]
Na osnovu objavljenih video snimaka procenjuje se da je na ovom potezu, između ostalog uništeno, oštećeno ili napušteno 17 „bredlija“, oko 10 „leoparada“ uključujući varijante 2A4, 2R i 2A6, jedan tenk T-64BV, višecevni lanser raketa MARS 2″, vozilo za izvlačenje BPz 3 „bufalo“ i sistemi PVO „avendžer“ i IRIS-T.
Zahvaljujući hrabrosti i odlučnosti pripadnika 291. gardijskog motorizovanog puka ruske vojske, ukrajinske snage su zaustavljene na oko 3,5 km od Rabotina gde se zapravo i nalazi prva utvrđena linija odbrane, a njihov jedini uspeh ogleda se u zauzimanju nekoliko njiva u nepreglednoj Zaporoškoj ravnici.
Donjecki front i okolina Artjomovska
Najveći napredak neprijatelja ostvaren je na potezu Velika Novosjolka-Staromlinovka, gde su ukrajinske snage zauzele nekoliko manjih sela Donjecke oblasti, uključujući i dva na granici sa Zaporoškom oblasti.
Tokom prve nedelje kontraofanzive, delovi 23. i 31. motorizovane brigade pokrenuli su tri paralelna napada, iz pravca linije Zeljonoe Polje-Velika Novosjolka sa ciljem prodiranja do prve utvrđene linije odbrane ruske vojske kod sela Orlinske. Ti napadi rezultirali su gubitkom čak 42 vozila, uglavnom američkih MRAP (Mine-Resistant Ambush Protected) „makspro“ transportera, kojima su Ukrajinci pokušali da prođu kroz minska polja, pritom srušivši mit o njihovoj otpornosti na minsko-eksplozivna sredstva.
Nešto istočnije pripadnici ukrajinskih jedinica, uključujući nekoliko odreda 37. brigade pomorske pešadije i 68. lake pešadijske brigade, prešli su na levu obalu reke Šajtanke, okupirali Novodonjeckoe i pokrenuli napade na sela Neskučnoe, Storoževoe, Blagodatnoe i Makarivka.
Novodonjeckoe je ubrzo oslobodila 127. motorizovana divizija oružanih snaga RF, a neprijateljske snage ponovo su pretrpele ozbiljne gubitke u tehnici, budući da je samo u jednom danu uništeno tri od ukupno 14 oklopnih borbenih vozila AMH-10 RC.
Prvobitna taktika ukrajinske komande u ovim napadima zasnivala se na upotrebi velikog broja oklopnih transportera za prevoz ljudstva do linije fronta, koji bi se nakon iskrcavanja, vratili po još pešadinaca. Shvativši ovo odredi ruske vojske na isturenim položajima strpljivo su čekali da Ukrajinci napuste vozila, nakon čega su uz pomoć izviđačkih bespilotnih letelica i dronova navodili artiljerijske udare po njima.
Tek tokom druge nedelje kontraofanzive ukrajinska strana je uspela da zauzme četiri gorenavedena sela, kao i Levadnoe i Novodarevku. Međutim, uprkos pojačanju u vidu delova 4. tenkovske brigade, 25. vazdušno-desantne brigade, 93. mehanizovane brigade, 128. i 129. brigade teritorijalne odbrane, napredovanje neprijateljskih snaga je zaustavljeno, usled gubitaka velikog broja tenkova T-64 i T-80 i drugih oklopnih vozila.
Linija fronta se nije pomerala od tada i trenutno se pruža između Urožajna i Novodonjecka u blizini kojih se vode borbe, a u međuvremenu je 127. motorizovana divizija dovela pojačanje u navedena sela. Kao i u slučaju zaporoškog dela bojišta, najisturenije ukrajinske jedinice još nisu stigle do prve utvrđene linije odbrane, od koje ih deli oko 10 kilometara ravnog terena sa vrlo malo zaklona.
Kada je reč o okolini Artjomovska, tokom proteklih nedelja zabeleženo je napredovanje ukrajinske vojske u pravcu Berhovke na severu i Klišivke na jugu. Uprkos početnim uspesima, jedinice Oružanih snaga Ruske Federacije angažovane u ovom području zaustavile su neprijateljsku ofanzivu i trenutno se vode pozicione borbe na ključinm uzvišenjima oko tih naselja.
Takođe, u noći između 23. i 24. juna na ovom potezu je primećeno koncentrisanje ukrajinskih trupa iz 35. brigade mornaričke pešadije i 36. mehanizovane brigade, na šta su ruske snage odgovorile artiljerijskim udarima i napadima iz vazduha.
Neprobojna linija odbrane i protivudari ruske vojske
Glavni razlozi za dosadašnji neuspeh ukrajinskih napada na primarnim pravcima ofanzive, su vazdušna nadmoć i dobro pripremljeni istureni položaji ruskih jedinica. Naime, tokom proteklih meseci većina sredstava PVO kratkog i srednjeg dometa ukrajinske vojske, razmeštenih u blizini linije fronta uništeni su ili onesposobljeni dejstvom dronova kamikaza i artiljerijskog oruđa.
Zahvaljujući tome su frontovski bombarderi i jurišni helikopteri na ravnom terenu Zaporoške i Donjecke oblasti, bez većih poteškoća uništili veliki broj oklopnih vozila i zaustavili napredovanje protivnika.
U desetkovanju ukrajinskih kolona posebno su se istakli jurišni helikopteri Ka-52 „aligator“, koji su protivoklopnim vođenim raketama „vihor-1“ vršili udare po neprijateljskoj tehnici sa razdaljine od 10 km, pritom ne ulazeći u zonu dejstva lakih prenosnih sistema PVO.
Uz to, glavna taktika kopnenih trupa ruske vojske bilo je držanje isturenih položaja opremljenih „kornetima“ dokle god je to moguće, nakon čega bi usledilo povlačenje do sledeće linije. Za sve vreme trajanja ukrajinskih napada, bojište je bilo pod nadzorom operatera izviđačkih bespilotnih letelica, čime su omogućeni precizni artiljerijski udari po ukrajinskim borcima. Time su, sa jedne strane, smanjeni nepotrebni gubici, dok je sa druge protivnik ostao bez velikog broja borbenih sredstava i to pre stizanja do prve utvrđene borbene linije.
Ta linija proteže se od Vasiljevke do Volnovahe, a duž cele pozadine prostiru se minska polja, sistemi rovova, tenkovskih zapreka (popularni „zmajevi zubi“) i utvrđenja, podeljeni u više odbrambenih zona.
Osim zaustavljanja ukrajinske kontraofanzive na gotovo svim potezima, Oružane snage Ruske Federacije započele su sopstvene kontraofanzivne aktivnosti i napreduju u nekoliko pravaca. Većina okršaja odvija se u šumskom pojasu nedaleko od mesta Kremenaja i Zarečnoje, gde pripadnici 76. vazdušno-desantne brigade u sadejstvu sa jedinicama 1. gardijske tenkovske armije potiskuju ukrajinske trupe ka zapadu u pravcu Limana, odnosno ka jugu u pravcu Severska.
Nešto severnije, ruske trupe prešle su iz Luganske Narodne Republike u Harkovsku oblast i nalaze sa na oko šest kilometara od Kupjanska, a borbe se trenutno vode oko sela Sinkovka.
(RT)
Otvorite novu mrežu Truth Social bez cenzure
Pratite tokom 24 sata bez cenzure naše najbolje vesti samo na Vkontakte
