Iako mnogi naučnici odbacuju pojam reinkarnacije kao mit, postoje brojni stručnjaci koji veruju da je to stvarna pojava.
Reinkarnacija je generalno religijski koncept koji podrazumeva da se, nakon smrti, pokojnikova duša, um ili svest prenose na novorođenčad.
Zvuči kao nemoguće, ali neki naučnici veruju da je to zapravo moguće.
[adsenseyu1]
Dr Ian Stivenson, bivši profesor psihijatrije na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Virdžiniji i bivši predsedavajući Odeljenja za psihijatriju i neurologiju, većinu svoje karijere posvetio je pronalaženju dokaza o reinkarnaciji, sve do smrti 2007. godine.
Dr Stivenson tvrdi da je za to vreme pronašao preko 3.000 primera reinkarnacije koje je podelio sa naučnom zajednicom.
U studiji pod naslovom „ Urođeni belezi i defekti koji odgovaraju ranama umrlih osoba“, dr Stivenson je upotrebio prepoznavanje lica kako bi analizirao sličnosti između posmatrane osobe i njegovog navodnog prethodnika inkarnacije, istovremeno proučavajući urođene belege.
U svojoj studiji je napisao: „Oko 35 odsto dece koja se sećaju prethodnih života imaju urođene belege i / ili oštećenja od rođenja koja oni pripisuju ranama osobe čijeg se života sećaju. Istraženi su slučajevi 210 takve dece.
[adsenseyu4]
„Urođeni belezi su obično bili područja bez dlaka, na kojima je koža bila naborana; neka područja su bila sa malo ili gotovo nikakvom pigmentacijom, druga su opet bila područja povećane pigmentacije.
„Urođene mane su skoro uvek bile retke vrste. U slučajevima u kojima se život umrle osobe podudarao sa izjavama deteta, gotovo uvek se pronalazila bliska veza između urođenih belega i / ili oštećenja na detetu i rana na preminuloj osobi.
„U 43 od 49 slučajeva u kojima je dobijen medicinski dokument potvrđeno je podudaranje između rana i urođenih belega (ili oštećenja)“.
U odvojenoj studiji, dr Stivenson je intervjuisao troje dece koja su tvrdila da se sećaju delova svog prethodnog života.
[adsenseyu1]
Deca su dala 30-40 izjava o sećanjima koja sama nisu doživela, a proverom je utvrdio da je do 92 odsto izjava tačno.
U članku, objavljenom u časopisu Scientific Exploration, dr Stivenson je napisao: „U svakom slučaju je bilo moguće pronaći porodicu koja je izgubila člana čiji je život odgovarao izjavama subjekta.
„Izjave subjekta bile su dovoljno specifične da nisu mogle da odgovaraju životu bilo koje druge osobe.
„Verujemo da smo isključili normalan prenos tačnih informacija subjektima i da su dobili tačne informacije koje su dali o dotičnoj umrloj osobi nekim paranormalnim postupkom“.
Webtribune.rs
