Najnovije visoko-tehnološke forenzičke studije krvi na Torinskom pokrovu, za koje Hrišćani veruju da je Isusova ukopno platno, pokazala je da je vrlo verovatno srednjevekovna krivotvorevina, prenose mediji.
Rezultati istrage s najmodernijim tehnologijama analize uzoraka krvnih mrlja (BPA) u kojoj su naučnici koristili dobrovoljca i lutku objavljeni su u časopisu Journal of Forensic Sciences.
[adsenseyu1]
Rimokatolička crkva još nije zauzela konačan stav prema autentičnosti platna koja nosi sliku, obrnutu kao fotografski negativ, čoveka čije povrede upućuju na raspeće. Prikazuje prednju i zadnju stranu bradatog čoveka, s prektštenim rukama na prsima. Na njoj su mrlje koje nalikuju tragovima krvi po plećkama, stopalima i bokovima.
Plaštenica je inače u posebnoj prostoriji u torinskoj katedrali gde je retko izložena javnosti.
Skeptici su proglasili pokrov majstorskom srednjevekovnom krivotvorevinom a ugljenični testovi iz 1988. utvrdili su da potiče između 1260. i 1390, ali njihova tačnost dovedena je u pitanje zbog mnogobrojnih pokušaja restauracije.
Korišćenjem specifičnih instrumenata studija je pokazala da smer i ponašanje krvi koja teče nije u skladu s dokazima, visoko razlučivim fotografijama platna.
“Kada je dobrovoljac bio u različitim pozama, smer kretanja krvi po telu nikada se nije slagao sa platnom“, naglašeno je u studiji.
“Pretpostavljajući da su crvene mrlje na Torinskom platnu krv od ozleda raspeća, rezultati eksperimenata demonstrirali su da različiti smerovi kretanja krvi iz različitih delova tela nisu konzistentni jedni s drugima“, stoji u zaključku studije.
Istorija Torinskog platna dugačka je i kontroverzna. Prvi put pojavio na Bliskom Istoku i u Francuskoj, a kasnije ga je savojska dinastija donela u Torino 1578. godine. 1983. bivši kralj Umberto II ostavio je pokrov papi Ivanu Pavlu.
Pokrov je bio skoro uništen kada je 1997. požar zahvatio kapelu Guarini torinske katedrale gde je čuvan. Jedan vatrogasac rizikovao je svoj život da bi je spasao.
(Krstarica)
