Od vremena kada je imala svega tri godine Džoi Vervi je, članovima svoje porodice, pripovedala zapanjujuće priče kojih se prisećala iz svojih prethodnih deset inkarnacija. Priče su bile toliko neobične i detaljne da ih nije mogla izmisliti
Džoi je u svom prvom životu, pre oko 200 miliona godina, bila pećinski pračovek. Seća se kako ju je lovio dinosaurus i kako je za sobom u pećini ostavila kamene i koštane alate. Istraživače je odvela do niza pećina u Južnoj Africi koje nikada pre nije videla.
[adsenseyu1]
Bile su to upravo one pećine gde je Robert Blum, član Kraljevskog društva, otkrio kariku koja nedostaje između majmuna i ljudi – Australopithecus Africanusa.
Dva puta je živela kao rob u Egiptu i vrlo precizno se seća uslova na ropskoj lađi i drevnih tehnika popločavanja kamenih puteva.
Ima i druga, manje precizna sećanja iz drugih vremena. Tako se priseća da je nosila težak veo, pa je sebe videla kao princezu u nosiljci na leđima slona.
Takođe se seća pojedinosti iz svog života kao progonjenog hrišćanina tokom tiranske vladavine cara Nerona u 1. veku gde je, kako veruje, možda srela svetog Petra.
Početkom 1900-ih živela je u Južnoj Africi, kao unuka tadašnjeg predsednika Pola Krugera, a kasnije je imala dva muža i desetoro dece.
Proveravajući njene tvrdnje, istraživači su ustanovili da su ti ljudi zaista živeli, pa je otkriveno da je jedno od njene dece još uvek živo i da se radi o ženi u devedesetima.
Kao petogodišnja devojčica, Džoi je srela tu stariju ženu koja ju je odmah podsetila na njenu majku, pa su njih dve umele dugo da razgovaraju o svom prošlom porodičnom životu.
(nexus-svjetlost.com)